معاف
معاف
یا خبر از قیمت ِ مرغ وبرنج و نان نداری
یا که در این روزها در فک ِ خود دندان نداری
با لباسی نو همیشه شیک و پیک و تازه هستی
صبح و شب آرام در جایت غم ِ پنهان نداری
تو معافی از غم ِ نرخ ِ اجاره خانه ی خود
نرخ ِ ارز ِ تاکسی را در صفی چندان نداری
صبح ها در خواب نازی بی خیال و یکه تازی
صبح و ظهرو عصر و شب را ره به ترکستان نداری
حسرت ِ دیزی و ماهی ، حسرت ِ آجیل و پسته
در شب ِ عیدت دوصد مهمان ِ آویزان نداری
خوش به حالت بی خبر ماندی ز بازار ِ گرانی
رفتی و خروار ِ قبض و قرض ِ این و آن نداری
آخر ِ برج از همه بدتر اگر مهمان بیاید
خوش به حالت هیچ روزی غصه ی مهمان نداری
تا ابد آسوده باش و شکر کن در قبر هستی
رفتی از این ورطه ، و اِی خوش به حالت جان نداری
